آرمان خزائی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشکده مامایی و پرستاری، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران
مهرناز کردفلاحت - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، موسسه آموزش عالی رحمان، رامسر، ایران

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اعتیاد به اینترنت دانشجویان انجام گرفت.روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون بود. جامعه مورد مطالعه شامل دانشجویان شهر چالوسدر سال ۱۴۰۲ بوده است. با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس پرسشنامه اعتیاد به اینترنت در بین دانشجویانپخش شده و دانشجویانی که بالاتر از نمره برش کسب کردند انتخاب شدند و در مجموع از بین آنها ۳۰ به صورتتصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند، برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ وهمکاران مورد استفاده قرارگرفت. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۸ هفته، هر هفته در یک جلسه درمان ۹۰ دقیقه ایدرمان مبتنی بر تعهد و پذیرش را دریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند. یافته ها نشان دادکه میانگین نمرات اعتیاد به اینترنت دانشجویان گروه آزمایش در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون معنی دار میباشد. در نتیجه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اعتیاد به اینترنت دانشجویان تاثیر دارد .

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، اعتیاد به اینترنت، دانشجویان