الهه شنوائی زارع - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، مشاور امور بانوان آموزش و پرورش تبادکان
محمدرضا غلامی - کارشناسی ارشد مدیریت دولتی ،مدیریت تحول، معاون توسعه مدیریت وپشتیبانی آموزش وپرورش تبادکان
محمدحسین عبدالهی ماهرود - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، معاون مد یرکل ومدیرآموزش و پرورش تبادکان
فاطمه حاجی ولی زاده - کارشناسی ارشداکوتوریسم،کارشناس پژوهش و تحقیقات

این مقاله به بررسی ادغام رویکردهای بین رشته ای و هوش مصنوعی (AI) در شیوه های آموزشی می پردازد و عصر جدیدیاز آموزش نوآورانه را ارائه می نماید. همانطور که مدلهای آموزشی سنتی با پیشرفت سریع فناوری، در حال تغییر شکل اند،مربیان و معلمان، با چالش آمادهسازی دانشآموزان برای جهانی پویا و به هم پیوسته مواجه هستند. هم افزایی آموزش بینرشته ای و هوش مصنوعی ،چشم اندازهای امیدوارکننده ای برای پرورش درک جامع از مفاهیم پیچیده دارد. با از بین بردنموانع موجود، دانش آموزان می توانند در یک یادگیری جامعتر شرکت نموده که منعکس کننده ارتباط متقابل دانش در دنیایواقعی است. هوش مصنوعی به عنوان یک ابزار، این فرآیند را با شخصی سازی تجربیات یادگیری، تطبیق با نیازهای فردی وارائه بازخورد در زمان واقعی، افزایش میدهد و در نتیجه سبک ها و سرعت های یادگیری متنوع را تامین میکند . این مقاله بابهره گیری از مطالعات موردی و مثالهای متعدد، نشان میدهد که چگونه ادغام آموزش بین رشته ای و فناوری های هوشمصنوعی باعث ارتقای تفکر انتقادی، حل مسئله و خلاقیت شده همچنین نقش هوش مصنوعی را در تسهیل پروژه هایمشارکتی که بر اساس بینش های رشته های مختلف است، بررسی نموده و دانش آموزان را برای ماهیت مشارکتی محیط هایکاری مدرن آماده می کند. ملاحظات اخلاقی در اجرای هوش مصنوعی در آموزش نیز مورد بحث قرار گرفته و بر اهمیتاستفاده مسئولانه از هوش مصنوعی و پرداختن به مشکلات و موانع احتمالی تاکید می کند. این مقاله از رویکرد تعادلی حمایتمیکند که به شهود و هوش هیجانی انسان در کنار تحلیل های مبتنی بر هوش مصنوعی اهمیت می دهد. در نتیجه، آینده ایرا می توان پیش بینی نمود که در آن مربیان از هم افزایی بین آموزش بین رشته ای و هوش مصنوعی استفاده می کنند تایادگیرندگانی سازگار و سازگار برای مقابله با چالش های یک چشم انداز جهانی به سرعت در حال تحول را پرورش دهند.

میان رشته ای، هوش مصنوعی (AI) در آموزش، آموزش نوآورانه