اثربخشی آموزش شفقت به خود بر انتظار از ازدواج و باورهای مربوط به انتخاب همسر دختران در آستانه ازدواج

هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش شفقت به خود بر انتظار از ازدواج و باورهای مربوط به انتخاب همسر دختراندر آستانه ازدواج بود. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهششامل کلیه دختران در آستانه ازدواج شهر اصفهان در سال ۱۴۰۱ بود که به صورت در دسترس ۳۰ نفر به عنوان نمونهانتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) گمارده شدند و به پرسشنامه انتظار ازازدواج (MES جونز و نلسون، ۱۹۹۶) و پرسشنامه باورهای مربوط به انتخاب همسر (کاب، لارسون و واتسون، ۱۹۹۳) دردو مرحله پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند. گروه آزمایش طی هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای، هفته ای دوبار تحت آموزششفقت به خود قرار گرفتند و گروه کنترل، آموزشی دریافت نکردند و در انتها از هر دو گروه، پس آزمون گرفته شد. داده هایپژوهش از طریق نرم افزار SPSS-۲۱ تحلیل شده و جهت بررسی فرضیه ها از روش آماری تحلیل کوواریانس استفادهگردید. نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد، آموزش شفقت به خود بر میزان انتظارات واقع بینانه، ایده آل گرایانه و بدبینانهاز ازدواج و همچنین در کاهش باورهای مربوط به انتخاب همسر به جز دو مولفه باور به ضرورت داشتن ارتباط با فرد موردعلاقه و سهل انگاری در انتخاب همسر، در دختران مجرد در آستانه ازدواج موثر است.پیشنهاد میشود از نتایج پژوهش در جلسات آموزش قبل ازدواج و کارگاه های آموزشی، جهت کاهش انتظارات غیر واقع بینانهازدواج استفاده شود.

Keywords:

ازدواج , انتظار از ازدواج , انتخاب همسر , باورهای مربوط به انتخاب همسر , شفقت به خود