یلدا کاکاوندبیدکپه - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه غیرانتفاعی خیام
امیر خانی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه ذهن آگاهی و طرحواره درمانی بر درمان طرحواره های ناسازگار در کودکان دارای والدین معتاد انجامشد. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه مورد مطالعه کودکان ۹ تا ۱۲ سالدارای والدین معتاد تحت نظارت بهزیستی بودند و نمونه شامل ۶۰ نفر از افراد بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. برای هر گروه). هر دو گروه در اولین اندازه گیری با انجامپیش آزمون با مقیاس یانگ (۲۰۱۰) که برای سنجش طرحواره های ناسازگار می باشد و روایی و پایایی آن مورد تایید می باشد موردآزمایش قرار گرفتند و سپس گروه آزمایش در ۱۲ جلسه دو ساعته به مدت ۱۲ هفته تحت آموزش ذهن آگاهی و طرحواره درمانی قرارگرفتند. اما گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. پس از مداخله درمانی، هر دو گروه با مقیاس فوق مورد پس آزمون قرار گرفتند.داده های تحقیق با استفاده از آزمون تی دو نمونه ای مستقل و تی دو نمونه ای وابسته مورد تحلیل قرار گرفت. با نرم افزار SPSS - ۲۲مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد درمان مبتنی بر ذهن آگاهی و طرحواره درمانی در اصلاح طرحواره های ناسازگارتاثیر معنی داری دارد و موجب بهبود این طرحواره ها در کودکان ۹ تا ۱۲ سال دارای والدین معتاد می شود.

ذهن آگاهی، طرحواره درمانی، طرحواره های ناسازگار