مهرداد تیموری - استادیار گروه حقوق کیفری و جرمشناسی ، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی ، تبریز، ایران.
میثم وحدانی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق کیفری و جرمشناسی ، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی ، تبریز، ایران

قرنها پیش که روانشناسی صرفا در اختیار اقلیت و موضوع مطالعه قشر خاصی از دانشمندان بود اما امروزه قابل اغماض نیست که روانشناسی به عنوان پای ثابت تقریبا تمام علوم همه چیز را در برگرفته است و در هر زمینه تحقیقاتی لاجرم نظر دانش روانشناسی جلب می شود. حتی از آنهم می شود فراتر رفت و به جرئت می توان گفت روانشناسی اکنون به فرایند زندگی روزمرهی بشر نفوذ کرده، خط مشی تعیین می کند و آن را با سیاق خود پیش می برد. در روزگار فعلی روانشناسی ابر ابزار شناخت و کنترل روان بشر است ، اینکه بگوییم استفاده از این ابزارصرفا داروی حال بد افراد باشد امری گزاف و اینکه به عنوان سلاح در اختیار اشرار قرار نگیرد امری محال و اجتنابناپذیر است . نکته بسیار مهم این است که سایه این علم از شعله آن بزرگتر است ، بنابراین ، باید پذیرفت که روانشناسی گاهی در قامت شیطان واقع می شود. سعی و تدبیر ما در این راستا بر همین مبنا استوار است که زنهار افراد عادی بر پهنای دام روانی افراد خبیث قدم نگذارند و ازقضا اگر چنین شد قانونگذار تکلیف را مشخص کند. لذا مقاله حاضر به روش نظری و توصیفی و تحلیلی در راستای پاسخ به این سوال است که اما آیا فردی که تحت تاثیر تحریکات روانی دیگری مرتکب جرم شده است مسئولیت کیفری دارد؟ به عبارت سادهتر آیا ازنظر عدالت کیفری پسندیده است فردی که دچار القائات روانی است و عمل مجرمانه انجام می دهد، مجازات شود؟ و چه معیارها و ضوابطی در اینجا حاکم است و چه شرایطی باید رعایت شود تا افرادواقعا بی گناه از افرادی که مستحق کیفر هستند منفک شود.

القائات روانی ؛ ذهن ؛ مسئولیت کیفری ؛ عدالت کیفری ؛ هیپنوتیزم