تاثیر تدریس معکوس بر کاهش خطای دانش آموزان در حل مسائل جبرو معادله فصل چهارم پایه هشتم بر اساس الگوی تحلیلی خطای نیومن

پژوهش حاضر با هدف »تاثیر تدریس معکوس بر کاهش خطای دانش آموزان در حل مسائل جبرو معادله فصل چهارم پایه هشتم بر اساس الگوی تحلیلی خطای نیومن « انجام شد. این پژوهش از نوع شبه تجربی با در نظر گرفتن گروه آزمایش و گروه گواه (کنترل) و استفاده از پیش آزمون و پس آزمون در هر دو گروه بود. حجم نمونه دو کلاس ۳۰ نفره دبیرستان های متوسطه اول شهید فهمیده و دکتر شهریار بود. ابزار گرداوری داده ها آزمون های استاندارد و محقق ساخته به همراه مصاحبه کیفی نیومن بود. روایی محتوایی سوالات به روش (سی وی آر) بدست آمد و برای بررسی پایایی ، از فرمول کودرریچاردسون اعتباریابی شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از دو بخش آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که بین گروه ازمایش و گواه در پیش آزمون و آزمون، در میزان خطای خواندن دانش آموزان در حل مسائل جبر و معادله فصل چهارم پایه هشتم بر اساس الگوی تحلیلی خطای نیومن تفاوت وجود دارد به عبارتی دانش آموزانی که با استفاده از تدریس معکوس آموزش دیده بودند نسبت به دانش آموزانی که به روش معمول آموزش دیده بودند خطای کمتری مواجه شدند.

Keywords:

تدریس معکوس , خطای دانش آموزان , جبرو معادله , الگوی تحلیلی خطای نیومن