تاثیر طراحی معماری در کاهش اضطراب کودکان سرطانی مبتنی بر یافته های علوم ادراکی

مبتلا شدن به بیماری یکی از اتفاقات ناگوار در زندگی به شمار می رود. در این میان بیماری سرطان به عنوان یک بیماریسخت درمان، مراحل درمان دردناکی دارد و یکی از گروه های سنی که به این بیماری دچار می شوند کودکان هستند.کودکانروحیه حساس تری نسبت به بزرگسالان داشته و در مقابل محرک های محیطی واکنش سریعتری از خود نشان می دهند،بعلاوه کمبود فضاهای مناسب درمانی که در کنار نیاز های فیزیکی و جسمانی، تامین کننده ی نیازهای روانی کودک بیمارباشد، باعث شده است تا کودک مبتلا به سرطان روزهای درمان سختی را بگذراند.روانشناسی محیطی علوم بررسی تاثیراتمتقابل انسان و محیط بر یکدیگر است و امروزه تلاش بر این است در طراحی فضاها علاوه بر اصول فنی و عملکردی به جنبهی روانشناسی نیز توجه کرد تا افراد از بودن در فضا حس خوبی داشته باشند. این نوشتار سعی برآن دارد که با مطالعه وشناخت ویژگی های دوران رشد کودک و بررسی تاثیر عوامل محیطی در بهبودی کودکان راهکارهای مناسبی جهت طراحیروانشناسانه محیط درمانی ارائه دهد همانند توجه به رنگ و نور در طراحی و یا طراحی فضاهایی جهت تعامل کودکان بایکدیگر همچون اتاق بازی یا اتاق موسیقی تا در نهایت بتوانیم توجه کودک بیمار را از پروسه درمان منحرف بسازیم و سعی درکاهش دوره ی درمان و تداوم حس کودکی کودکان داشته باشیم.

Keywords:

سرطان , روانشناسی محیطی , درمان , کودک