معصومه فانی - گروه علوم تشریح - دانشکده پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی - گناباد - ایران
مریم مقیمیان - گروه فیزیولوژی ، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران.
حسن شجاعی مند - گروه انفورماتیک پزشکی ، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران.
نسیم خواجویان - مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران.

مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی دانش و نگرش دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گناباد نسبت به تدریس مجازی در شرایط COVID-۱۹ در نیمسال دوم تحصیلی ۹۸-۹۹ انجام شد.روش ها: این مطالعه تحلیلی-مقطعی بر روی ۱۴۶ دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی گناباد انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل فرم مشخصات فردی، پرسشنامه سنجش دانش و پرسشنامه سنجش نگرش میشرا نسبت به آموزش مجازی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و با کمک آزمون های آماری مناسب انجام شد.یافته ها: به ترتیب میانگین نمره دانش و نگرش دانشجویان نسبت به آموزش مجازی برابر ۳/۳ ± ۹۶/۸ و ۵۲/۱۱ ± ۴۵/۳۱ بود. بین نگرش با جنس و رشته تحصیلی رابطه معنی داری وجود داشت، در حالی که بین این متغیرها با دانش رابطه معنی داری دیده نشد. همچنین بین دانش و نگرش با مقطع تحصیلی ارتباط معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: با توجه به سطح دانش پایین و نگرش مثبت دانشجویان نسبت به آموزش مجازی، طراحی برنامه های آموزشی مانند کارگاه ها به منظور افزایش آگاهی و بالابردن میزان توانایی جهت استفاده از آموزش مجازی، به عنوان یک ابزار آموزشی اثربخش، پیشنهاد می گردد، تا پس از پایان این بیماری و بازگشت به شرایط عادی از این روش آموزشی نیز همچنان استفاده شود.

دانش, نگرش, کووید- ۱۹