محمدحسین امانی زارین - دانشجوی کارشناسی مهندسی برق دانشگاه ولایت ایرانشهر،سیستان و بلوچستان،ایران
مهدی دری جانی - دانشجوی تربیت معلم دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی کرمان،ایران

این مقاله به بررسی تخمین نرخ اشتغال در نیروگاه های خورشیدی ایران تا سال ۲۰۵۰ می پردازد. ابتدا از تقسیمبندی تولید برق بین نیروگاه های تجدیدپذیر و حرارتی در ایران گفته شده است که ۸ درصد از تولید برق ازنیروگاه های تجدیدپذیر و ۹۲ درصد از نیروگاه های حرارتی تولید میشود. همچنین اشاره شده که ایران در حالحاضر برق از کشورهای همسایه وارد میکند و صادرات برق تقریبا ندارد.در نهایت، بر اساس اطلاعات رسمی وزارت نیرو، نقشه نیروگاه های خورشیدی در استانهای ایران مورد بررسی قرارگرفته است. توجه به استان سیستان و بلوچستان به دلیل نرخ بالای بیکاری، پتانسیل های احداث نیروگاه هایخورشیدی و نزدیکی به کشورهای حاشیه خلیج فارس، پاکستان و افغانستان اهمیت خاصی می یابد.با توجه به ایناطلاعات، اجرای نیروگاه های خورشیدی در استان سیستان و بلوچستان میتواند به ایجاد شغل و کاهش نرخ بیکاریدر این منطقه کمک کند و همچنین به توسعه اقتصادی و اجتماعی این منطقه ارتقا بخشیده و به برنامه های توسعهانرژی پاک کشور کمک کند و در قلب این مقاله با ایده ای قابل اجرا به مشکل اساسی سیل و تخریب نیروگاهپرداخته شده است.

تامین انرژی، نیروگاه خورشیدی_آبی، نرخ بیکاری، سیل