رحمت اله رضایی - استادیار دانشکده حقوق و الهیات دانشگاه پیام نور،ایران
علی اکبر اسمعیلی - استادیار گروه حقوق ، واحد گرگان ، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان ، ایران
محمد الازمنی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرگان ، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان ، ایران.

ازدواج سفید به عنوان چالش مهم و نوپدید جامعه ایرانی، پیوندی نامشروع بین دو فرد است که براساس نیازها، رضایت و علاقهطرفین شکل میگیرد و در جایی ثبت نمیشود. ازدواجی که عقد یا صیغه ای در آن صورت نمیگیرد. ازدواجی که شباهتی به ازدواجهای متعارف جامعه ایرانی ندارد و می تواند رابطه جنسی درپی داشته باشد یا خیر. درچنین ارتباطی طرفین تعهد قانونیو شرعی نسبت به یکدیگر ندارند و نمیتوانند مدعی حق و حقوق نسبت به یکدیگر شوند سیاست قانونگذار جمهوریاسلامی ایران و در رفع این بزه در بند ۳ اصل ۴۳ قانون اساسی به تنظیم برنامه و تامین اقتصادی و معیشتی اشخاص اشارهداشته و حاکمیت را مکلف به توجه و تنظیم نیازهای معنوی و اجتماعی اشخاص کرده است همچنین در قوانین مختلف مانندماده ۶۴۵ قانون تعزیرات مصوب ۱۳۷۵ و ماده ۴۹ قانون حمایت مصوب ۱۳۹۱ از خانواده نیز عدم ثبت ازدواج را در مواردیجرم انگاری کرده است ، لیکن از آنجا که پدیده ازدواج سفید ناشی از عدم تامین نیازهای مادی و معنوی اشخصاص به صورت دقیقو کامل بویژه در برخی کلان شهرها و جوامع صنعتی است که زن و مرد برای تامین حداقلی نیازهای اقتصادی خود، ناچار بهاشتغال در بیشتر اوقات شبانه روز خود هستند و چنین سبک زندگی عملا منجر به پدیده همباشی یا ازدواج سفید می گردد کهدر تحقیق حاضر به ان پرداخته شده است.

ازدواج سفید، بزه کار، جرایم جنسی، سیاست جنایی، حمایت قانونگذار