حسین قلیزاده حسین آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد، بخش علوم زمین، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
نوذر سامانی - استاد، بخش علوم زمین، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

درک صحیح از ارتباط و تعامل سفره های آب زیرزمینی و منابع آب سطحی نقش اساسی در بهره برداری بهینهو مدیریت منابع آب دارد. چاه های پمپاژ به عنوان رایج ترین شیوه در بهره برداری منابع آب مطرح هستند درصورتی که در نزدیکی منابع آب سطحی نظیر رودخانه حفر شوند می توانند تعادل بین آب های سطحی وزیرزمینی را برهم زنند و در صورتی که مدیریت مناسب بر استخراج آب زیرزمینی اعمال نگردد سبب بروزمشکلاتی نظیر کاهش دبی پایه رودخانه، تغییر قابل ملاحظه در بیلان آبی رودخانه، کاهش حقابه در پاییندست و یا حتی در صورت آلوده بودن رودخانه موجب آلودگی آب چاه های پمپاژ شوند. اگر دبی پمپاژ چاه کمباشد تمامی آب پمپاژ شده توسط آبخوان تأمین می شود اما در دبی های بیشتر، رودخانه نیز در تأمین دبیپمپاژ چاه سهیم می شود. در این تحقیق دبی بحرانی برای این گونه شرایط توسط آنالیز عددی زون گیرشچاه پمپاژ محاسبه شده است. نتایج نشان می دهد که با کاهش فاصله ی بین چاه و رودخانه، دبی ورودی بهچاه در سفره های آزاد بصورت خطی و در سفره های تحت فشار بصورت تصاعدی افزایش می یابد. علاوه براین، افزایش هدایت هیدرولیکی سفره و افزایش شیب جریان منطقه ای از سمت رودخانه به سفره باعث افزایشسهم رودخانه در تأمین دبی پمپاژ چاه های نزدیک به رودخانه می شود. در پایان رابطه منابع آب سطحی وزیرزمینی در دشت نجف آباد واقع در استان اصفهان به عنوان مطالعه موردی بررسی شده است.

آنالیز عددی، بهره برداری بهینه، جریان منطقه ای، زون گیرش