عبداله ولی پور - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
اعظم پوینده پور - استادیا ر گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور تهران، ایران
مختار نادری - دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور لواسانات تهران و دبیر آموزش و پرورش ثلاث باباجانی کرمانشاه

ادبیات، مجموعه آثار ادبی یک سرزمین یا یک زبان یا یک دوره از تاریخ است که به وسیله شاعران و نو یسندگان یک قوم یا ملت پدیدآمده باشد. ادبیات را به نوعی می توان مجموعه دانش های ادبی، ذخایر و مواریث ذوقی نیز دانست که می تواند درون مایه ها و موضوعاتیمتنوعی را شامل بشود. یکی از مسایل مهمی که در اشعار اغلب شاعران انعکاس می یابد مسایل اخلاقی است. بازتاب آموزه های اخلاقیدر آثار بسیاری از شعرا و نویسندگان، محسوس و چشمگیر است. از نظر اسلام، اخلاق و آموزه های اخلاقی در بهبود روابط انسان باخدا و اعضای جامعه بسیار نقشآفرین است. ملکات انسانی و تزکیه در پرتو اخلاق شکل می گیرد و در یک جامعه و سرنوشت فردیتاثیر دارد. از این روی در این پژوهش در نظر داریم که به بررسی آموزه های اخلاقی در مجموعه اشعار و اندیشه هوشنگ ابتهاجبپردازیم. هدف جستار حاضر مشخص نمودن میزان توجه هوشنگ ابتهاج به آموزه های اخلاقی در اشعار خویش است. روش تحقیقدر این پژوهش، توصیفی - تحلیلی است. نتایج حاصل نشان میدهد که در اشعار هوشنگ ابتهاج مسایل اخلاقی بسامد بالایی دارد وهوشنگ ابتهاج در این حوزه به مسایلی نظیر خردمندی و دانایی، مساله مرگ، سلوک عرفانی، رازداری، امیدواری، پرهیز از ظلم و ستمو ... اشارات فراوانی داشته است.

ادبیات، ادبیات معاصر، اخلاق، شعر فارسی، هوشنگ ابتهاج