مجیر مددی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل، گروه زبان و ادبیات فارسی، بابل، ایران

اندیشه ها و نظریات در حکایات رضوی از ویژگی های خاصی برخوردار است که یکی از مهمترین مباحث آن جدایی است؛ موضوعیکه به تناوب در زندگی شخصی امام رضا (ع) اتفاق افتاده است. فارغ از رویکرد عرفانی به موضوع جدایی در اینجا سعی شده است باتکیه بر یکی از نظریات جدید رواندرمانی به عنوان گشتالت ناتمام، موضوع جدایی در داستانهای رضوی به عنوان چیزی که تجربهشخصی و زمینی امام بود، مورد بررسی قرار گیرد. این جستار بر مبنای الگوی نشانه شناختی مایکل ریفاتر شکل گرفته و هدف آنکاربست این الگو در داستان های رضوی است. نتایج پژوهش نشان می دهد که گشتالت ناتمام جدایی با واژگان و تعابیر مختلفنشانه های پیدا و پنهانی از معنابن جدایی هستند که در انباشت های مختلف ناخودآگاه بر زبان راویان این داستان ها جاری شده اند.گویی گشتالت جدایی که در سراسر زندگی امام وجود داشته، موضوعی بود که در راویان رسوخ کرده و بر نوشته ها و گفته های آنهاتاثیر گذاشته است.

امام رضا، داستان های رضوی، راوی، نشانه شناسی ریفاتر، جدایی، گشتالت ناتمام