ارزیابی مسئولیت اخلاقی خواجه نصیرالدین توسی در نگارش آثار اعتقادی بر وفق عقاید فرقه اسماعیلیه
Publish place: Kalam Pajouhi، Vol: 2، Issue: 3
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 29
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_KLMPJ-2-3_012
تاریخ نمایه سازی: 9 مهر 1403
Abstract:
در اینکه خواجه نصیر آثاری را به نام بزرگان اسماعیلیه به رشته تحریر درآورده است و در آن کتابها به مدح و ستایش بزرگان این فرقه پرداخته تردیدی نیست. همچنین احتمال جدی وجود دارد که او در مدت حضورش میان اعضای این فرقه رسالههایی در تایید باورهای اعتقادی ایشان نگاشته باشد. اما خواجه دانشمندی مسلمان از شیعه دوازده امامی محسوب میشود و براساس مسئولیت اخلاقی مکلف به پاسداشت صحت عقاید هم کیشان خود است و اخلاقا نمیتواند عقاید فرقه منحرف را تایید و ترویج کند. از بیان صریح او در دیباچه بازنویسی شده اخلاق ناصری که اولین اثر وی در مدت اقامتش میان اسماعیلیان است چنین برمیآید که آزادی در انتخاب و اختیار در عمل که از شروط اصلی مسئولیت اخلاقی محسوب میشود در مدت حضور خواجه در میان این فرقه برای او وجود نداشته است. از این رو نمیتوان او را مسئول تبعات احتمالی نگارش آن کتابها در تایید باورهای این فرقه دانست. در نهایت شاید بتوان گفت این پرسش اخلاقی، سوال زمانه خواجه نصیر نبوده است و احتمالا او و مخاطبان همعصرش چنین شرایطی [ یعنی تنگنایی اخلاقی که خواجه در آن قرار داشت] را رویهای رایج میدانستند و بنابراین او نیازی به توضیح اجزا رفتار خویش نمیدیده است.
Keywords:
Authors
سید محسن حسینی
دانشجوی دکتری فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی تهران
عبدالله صلواتی
استاد فلسفه دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی تهران
کاظم هانی
دانش آموخته دکتری فلسفه غرب دانشگاه علامه طباطبائی