بررسی پتانسیل آلودگی منابع آب زیرزمینی با بکارگیری مدل دراستیک (DRASTIC) و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) در آبخوان دشت هراز منطقه آمل استان مازندران

Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 2,014

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCWWE01_050

تاریخ نمایه سازی: 6 شهریور 1392

Abstract:

ارزیابی آسیب پذیری آبخوان برای توسعه و مدیریت منابع آب زیر زمینی، تصمیمات کاربری زمین و نحوهبرنامه ریزی و مدیریت منابع آب خصوصا بهره برداری و حفاظت کیفی آب زیر زمینی بسیار مفید و پراهمیت می باشد. روش دراستیک به طور گسترده ای برای ارزیابی آسیب پذیری آبخوان در مقیاس منطقهای مورد استفاده قرار گرفته و نتایج کارآمدی به همراه داشته است. در تحقیق حاضر از مدل دراستیک در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) با استفاده از نرم افزار ArcGIS جهت بررسی پتانسیل حساسیت به آلودگی آبخوان دشت هراز منطقه آمل استان مازندران در سطحی بالغ بر 891 کیلومترمربع استفاده شد. ،مطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی برای جمع آوری و کنترل داده ها ی مورد نیاز انجام پذیرفت.عوامل مدل دراستیک شامل: عمق آب زیر زمینی، میزان تغذیه خالص، جنس محیط آبخوان، نوع خاک،توپوگرافی (شیب)، لایه منطقه غیر اشباع و هدایت هیدرولیکی تشکیلات آبخوان بررسی شده و لایه هایرقومی زمین مرجع هفت عامل در سطح دشت مطالعاتی بر اساس مطالعات گذشته وزارت نیرو تهیه شد.سپس، لایه ها بر اساس استانداردهای موجود مدل دراستیک، بطور جداگانه وزن دهی یا امتیاز دهی گردید.در نهایت با تبدیل به فرمت رستری لایه های هفت گانه مدل و آنالیز همپوشانی و بکارگیری قابلیت هایسیستم اطلاعات جغرافیایی، تلفیق لایه ها انجام و طبق بندی دشت صورت پذیرفت و نقشه نهایی پتانسیلخطر آلودگی آب زیرزمینی تهیه، و ارائه گردید. نتایج پهنه بندی نشان داد که ازسطح 89193 هکتاری دشت هراز به 5 طبقه تقسیم و از آسیب پذیری خیلی کم، 5/32 درصد، طبقه آسیب پذیری کم، 25/16 درصد، طبقه آسیب پذیری متوسط، 24/12 درصد، طبقه آسیب پذیری زیاد، 43/54 درصد و طبقه آسیب پذیری خیلی زیاد 1/84 درصد از سطح کل منطقه را شامل می شوند. نقشه مذکور، پتانسیل خطر آلودگی را نشان می دهد و به منظور کاربرد بیشتر و برنامه ریزی برای کاهش خطر آلودگی منابع آب زیر زمینی، همپوشانی طبقات خطر آلودگی با کاربری اراضی (تصویر ماهواره ای) و همچنین گستره مناطق مسکونی و صنعتی بعمل آمد. در نهایت مراکز آلاینده و مناطق با کلاس خطر بالا و خیلی بالا به عنوان سطوح در معرض خطر آلودگی زیاد معرفی شدند.

Authors

سیدمظاهر حسینی

دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی آب شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران دانشکده علوم، گروه زمین شناسی

حسین صدقی

استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه مهندسی آب و آبیاری

وحید غلامی

استادیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان، گروه مرتع و آبخیزداری