مقایسه عملکرد کلرزن های گازی و محلولی شبکه های آب و فاضلاب روستایی شهرستان زرند و شهرستان عنبراباد کرمان بر اساس شاخص شمارش باکتری های هتروتروف

کلر اولین ماده انتخابی در گندزدایی آب برای کنترل جمعیت میکروبی شبکه توزیع می باشد که می تواندبه اشکال مختلف مورد استفاده قرار بگیرد زیرا ارزان، موثر و کاربرد آن بسیار ساده است. جمعیت نسبتا بالایمیکروبی در شبکه های توزیع آب آشامیدنی نه تنها از لحاظ تاثیرگذاری بر سلامت مصرف کننده مورد توجهاست، بلکه تشخیص باکتری شاخص کلیفرم را نیز با خطا مواجه می کند. استاندارد ملی ایران حداکثر مجاز تعداد باکتری های هتروتروف را در شبکه های توزیع 500cfu/mL تعیین کرده است. 288 نمونه آب از شبکه های مختلف آب و فاضلاب روستایی زرند و عنبراباد، به گونه ای تهیه شد که کل شبکه ها را پوشش دهد. نمونه ها به صورت تصادفی و تحت شرایط استاندارد تهیه و از نظر شاخص کلر باقی مانده و HPC مورد آزمایش قرار گرفتند. برای کشت باکتری های هتروتروف، از محیط کشت پلیت کانت آگار استفاده شده و آزمایش HPC به روش پخش بشقابی انجام گرفت. نتایج نشان داد که شاخص HPC در شبکه های با کلرزن گازی به میزان قابل توجهی از شبکه های با کلرزن محلولی کاهش دارد.

Keywords:

باکتری های هتروتروف , کلرزن گازی , کلرزن محلولی