بررسی پتانسیل خورندگی و رسوب گذاری منابع آب شرب شهر یاسوج در سال 1390

خوردگی به شکل واکنش فیزیکی، شیمیایی متقابل بین فلز و محیط اطرافش می باشد و نتیجه اش تغییر در خواص فلزی میباشد. هدف از این تحقیق تعیین پتانسیل خورندگی و رسوب گذاری آب شرب شهر یاسوج در سال 1390 بود. این مطالعه از نوع توصیفی، مقطعی می باشد. آزمایشات با همکاری شرکت آب و فاضلاب انجام گرفت و نتایج آزمایشات فیزیکی شیمیایی بدست آمده با استفاده از نرم افزارهای SPSS 18.0, Excel و Water Stability Analyzer مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و هر یک از پارامترها با استانداردهای ملی و بین المللی مقایسه شد. نتایج این بررسی نشان می دهد که بعضی از پارامترهای مورد سنجش جهت اندازه گیری شاخص های لانژلیه و رایزنر مانند کلسیم و جامدات محلول در محدوده استانداردها نمی باشند. میانگین برای شاخص لانژلیه در تابستان برابر 0.09- با انحراف معیار 0.16 و در زمستان میانگین 0.035 با انحراف معیار 0.1 می باشد. میانگین و انحراف معیار برای شاخص رایزنر در تابستان به ترتیب برابر 7.64 و 0.29 بوده و برای زمستان به ترتیب برابر 7.51 و 0.16 می باشد. با توجه به نتایج بدست آمده منابع تأمین آب شرب شهر یاسوج تا حدودی تمایل به خوردگی داشته بنابراین پیشنهاد می شود کنترل کیفیت آب بر اساس پارامترهای تأثیرگذار بر روی خوردگی صورت گیرد و از روشهای حفاظت کاتدی، پوششهای رنگی و جلاها و... برای حفاظت و کنترل شبکه استفاده شود.

Keywords:

خورندگی , رسوب گذاری , منابع آب