علی اکبر ملایی - دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده زبان های خارجی، دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان
امین رضا ایرانپور - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد، رشته ادبیات عرب، دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان
سیدمحمد حسینی - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد، رشته ادبیات عرب، دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان
محمدحسین غلامرضایی - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد، رشته ادبیات عرب، دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان

یکی از شاعران صاحب معلقه، عمرو بن کلثوم است که در قصاید او روح جنگ، حماسه، افتخار و تکبر بسیار به چشم می آید. جنگیکی از تناقض های بشر است که از بدو خلقت آدمیان گریبان گیر آنان بوده است. جنگ در بین اعراب، به نوعی سنت تبدیل شده بود، به آناندازه که تا به ظفر دست نمی یافتند، از تمام تمایلات مادی چشم پوشی می کردند. در هنگامه جنگ شاعران هر قبیله بر روح شجاعت و دلیریمردان میدان نبرد می دمیدند و بر روحیه ی دشمن ستیزی آنان می افزودند و عمرو بن کلثوم نیز خود شاعری به حساب می آمد که در بهبوههجنگ حضور داشت. محیطی که عمرو در آن زندگی می کرد آنچنان پر از تنش و درگیری بود که با استناد به نظریه ی روانشناس آلمانی، اریکفروم، می توان این برداشت را کرد که عمرو شخصیتی خود کامه وسادیست به خود می گیرد که علاقه به ویرانگری دارد و در بعضی اشعارشمیل به مرده گرایی و مال پرستی نمود پیدا می کند. در ادامه این پژوهش ما به اشعاری از ابن کلثوم اشاره خواهیم کرد که نمونه ی بارزی ازپیوند نظریات اریک فروم با قصاید این شاعر می باشد.

ادبیات، شعر جاهلی، جنگ، عمرو بن کلثوم، اریک فروم