مهسا شاهسون - دانشجوی پیام نور مرکز کرج

در ادبیات کلاسیک ایران زمین بالاخص در شاهنامه فردوسی به جایگاه والا و شایسته بانوان ایران باستان پرداخته شده که از لحاظ فنون جنگ آوری، زیبایی و ملاحت و در عین حال پاکدامنی، صلابت و هوش بالا و ذکاوت، شاهد جسارت بالای آنان نیز میباشیم که نقش برجسته و فراوانی را در کتب تاریخی به خود اختصاص دادند. در شاهنامه نیز نام چندین بانو در شاهنامه نام برده شده که این افراد را بصورت خلاصه وار معرفی خواهیم کرد. در مقاله پیش رو به خلاصه ای از دلاوری ها و نقش این چهرها در شاهنامه فردوسی خواهیم پرداخت. نام این بانوان عبارتند از آرزو ،آزاده ،آزرمی دخت ،ارنواز ،اسپنوی بانوی گازر، بانوی گردوی، بانوی مهبود ،پوراندخت، تهمینه، جریره، رودابه، سودابه، سهی، سیندخت، شهرنواز، فرانک، فرنگیس، کتایون، گردآفرید، گلشهر، ماه آفرید، منیژه و همای که در این مطلب به نقش آفرینی آنها اشاره خواهیم کرد. آزادی عمل و حق انتخاب همسر حتی در دو مورد شاهدیم که حتی با مخالفت پدر و درخواست دوشیزه ازدواج صورت می گیرد.

ادبیات، شاهنامه،بانوان الگو، زنان جنگاور. توصیف