مارال ارشدی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش درمان شناختی رفتاری بر تعارضات زناشویی و صمیمیت زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر ورامین انجام گرفت. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر ورامین بود، و برای حجم نمونه تعداد ۳۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد تعارضات زناشویی (MCQ) و صمیمیت زناشویی (MIS) استفاده شد. همچنین از پروتکل آموزش گروهی مبتنی بر شناختی رفتاری مایکل فری (۲۰۱۵) استفاده شد، و نتایج نشان داد که آموزش درمان مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر کاهش تعارضات زناشویی و افزایش صمیمیت زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر و رامین تاثیر دارد. ضریب تاثیر نشان داد که به ترتیب ۴۹/۴ درصد تغییرات تعارضات زناشویی و ۳۷/۹ درصد تغییرات صمیمیت زناشویی ناشی از آموزش درمانشناختی رفتاری بوده است.

درمان شناختی رفتاری،تعارضات زناشویی،صمیمیت زناشویی