سمیرا غفوری فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب، دانشگاه تربیت مدرس تهران.
میثم امیری - دانشآموخته کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب.

مدیریت بهینه منابع آبی، حفظ و ارتقای آن ها نیازمند داشتن اطلاعات کافی در زمینه آن ها می باشد. سفره های آب زیرزمینی به عنوان یکی از منابع تأمین آب کشاورزی همواره در معرض خطراتی از جمله کاهش میزان کیفت در اثر وجود آلاینده های طبیعی و غیرطبیعی قرار دارد. از این رو پایش کیفی منابع آب زیرزمینی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. در این مطالعه به کمک داده های کیفی آب زیرزمینی 65 حلقه چاه شهرستان رفسنجان در سال های 1383 و 1388 ابتدا به کمک نرم افزار (+)GS بهترین مدل به داده ها برازش داده شد و سپس به روش میان یابی کریجینگ در محیط نرم افزار GIS بر اساس استاندارد طبقه بندی ویلکوکس اقدام به تهیه نقشه های پهنه بندی شد؛ و روند تغییرات مکانی –زمانی کیفیت آب زیرزمینی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که روند کاهش کیفیت آب زیرزمینی برای تمام منطقه مورد مطالعه در تمام جهات وجود دارد، بطوری که در شمال دشت کلاس C3-S3 به طور کامل حذف شده و جای خود را به کلاس C4-S2 و C4-S3 و در مرکز کلاس C4-S4 از 32 درصد به 42 درصد افزایش یافته است. اما در جنوب شهرستان تغییرات کیفی از سرعت کمتر برخوردار بوده است. به طور کلی می توان گفت کیفیت آب زیرزمینی شهرستان رفسنجان در تمامی نقاط آن حال کاهش بوده است.

کیفیت آبزیرزمینی، زمین آمار، ویلکوکس، شهرستان رفسنجان GS(+), GIS