آسیه حسینعلی زاده - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی
محمد مهدی حسینعلی زاده - کارشناسی تاسیسات حرارتی و برودتی
فرشته حسینعلی زاده - کارشناسی ارشد مهندسی معماری
آذین پاشائی هولاسو - کارشناسی دبیری فیزیک

این مقاله به بررسی تاثیر طراحی آموزشی مبتنی بر فناوری بر کیفیت تدریس در محیط های یادگیری فعال می پردازد. هدف اصلی تحقیق، تحلیل چگونگی استفاده از فناوری های آموزشی در بهبود فرآیند تدریس و یادگیری و شناسایی چالش ها و محدودیت های مرتبط با آن است. برای این منظور، داده های کیفی و کمی از طریق پرسشنامه ها، مصاحبه ها و مشاهدات میدانی جمع آوری شد و به تحلیل آن ها پرداخته شد.یافته های تحقیق نشان می دهند که استفاده از فناوری های آموزشی، از جمله ابزارهای دیجیتال و نرم افزارهای تعاملی، تاثیرات مثبت قابل توجهی بر کیفیت تدریس داشته است. این تاثیرات شامل افزایش تعامل و مشارکت دانش آموزان، شخصی سازی فرآیند یادگیری، و بهبود مهارت های حل مسئله بوده است. فناوری های آموزشی به معلمان این امکان را داده اند که محیط های یادگیری جذاب تر و پویا تری ایجاد کنند و به تنظیم برنامه های درسی متناسب با نیازهای فردی دانش آموزان بپردازند.با این حال، تحقیق به چالش ها و محدودیت های استفاده از فناوری ها نیز اشاره کرده است. مقاومت در برابر تغییر، مشکلات فنی و محدودیت های زیرساختی، و اختلافات در دسترسی به فناوری، از جمله چالش های مهم شناسایی شده اند. این مشکلات می توانند تاثیر منفی بر اثربخشی فناوری های آموزشی داشته باشند و نیاز به توجه و اقدامات لازم برای حل آن ها وجود دارد.پیشنهادات تحقیق شامل ارتقاء آموزش و پشتیبانی فنی برای معلمان، افزایش دسترسی به فناوری، طراحی و پیاده سازی روش های تدریس نوین، و نظارت و ارزیابی مستمر از فناوری های آموزشی است. توجه به نیازهای فردی دانش آموزان و ارائه برنامه های آموزشی متناسب با تنوع فرهنگی و اجتماعی نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است.در نتیجه، تحقیق نشان می دهد که بهره برداری موثر از فناوری های آموزشی و توجه به چالش ها و محدودیت های موجود می تواند به بهبود کیفیت تدریس و ارتقاء فرآیند یادگیری در محیط های آموزشی کمک کند.

فناوری آموزشی، کیفیت تدریس، محیط های یادگیری فعال، تعامل دانش آموزان، شخصی سازی یادگیری، چالش های فناوری، بهبود یادگیری