دردانه قرقانی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست- آب و فاضلاب، دانشگاه تهران
نژادعلی ترابیان - استاد دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران
غلامرضا نبی بیدهندی - استاد دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران
رضا احمدخانی ها - استاد دانشکده بهداشت دانشگاه تهران

هدف از انجام این پژوهش، مطالعه حذف دیکلوفناک از محیط های آبی با استفاده از روش های نانو ذرت آهن صفر و روش فتوکاتالیستی TiO2/UV در مقیاس آزمایشگاهی می باشد. در طی این مطالعه تاثیر پارامترهایی مثل، pH، زمان ماند، تغییرات غلظت دیکلوفناک و تغییرات غلظت نانو ذرات آهن صفر و اکسید تیتانیوم مورد بررسی قرار می گیرد. برای آنالیز نمونه ها از دستگاه HPLC با ستون، MZ(150×4.6 mm, 5μm) استفاده می شود. نتایج نشان داد، روش نانو ذرات آهن صفر در pH=2 غلظت نانو ذرات آهن صفر، 3گرم بر لیتر، غلظت دیکلوفناک 80 میلی گرم در لیتر، در مدت زمان 30 دقیقه، 94% از دیکوفناک موجود در آب را حذف نموده است که پس از 60 دقیقه از شروع آزمایش به 100% می رسد. روش فنوکاتالیستی TiO2/UV در pH=7.5 غلظت نانو ذرات اکسید تیتانیوم، 0/2 میلی گرم بر میلی لیتر و غلظت دیکلوفناک، 0/01 میلی گرم بر میلی لیتر، در مدت 30 دقیقه از شروع آزمایش % 97 از دیکلوفناک حذف شد و پس از 60 دقیقه به % 100 حذف رسید.

دیکلوفناک، محیط آبی، نانو ذرات اکسید تیتانیوم، نانو ذرات آهن صفر