بهزاد منتخب راد - کارشناسی ارشد ریاضی کاربردی،دانشگاه آزاد اسلامی مشهد

یکی از راه هایی که در تکوین شخصیت فردی و اجتماعی فراگیران سهم به سزایی دارد، روش تدریس ایفای نقش است. موقعیت های متفاوت این روش نمونه های کوچکی از ایفای نقش های زندگی است و بهتر از بقیه روش ها، فراگیران را در عرصه زندگی می آزماید. به طور کلی شرایط در حال گذر جامعه، زندگی اجتماعی دانش آموزان را با مسائل و پیچیدگی های خاص خود مواجه نموده است. رشد سریع و پرشتاب علوم و فنون، سرعت تغییرات اجتماعی، افزایش حجم اطلاعات، صنعتی شدن و گسترش شهرنشینی موجب شده است تا آموزش و پرورش در جوامع پیشرفته بیش از پیش به تربیت انسان هایی اجتماعی، خلاق و توانمند توجه کند. تمام فعالیت های انسان به سوی بهزیستی روزافزون خود و همنوعانش جهت گرفته است. برای دستیابی به یک زندگی سالم، اولین قدم کسب مهارت ها و کفایت هایی است که فرد را مستقل می سازد و بر زندگی وی معنا و جهت می دهد. این امر بدون دستیابی به کفایت های اجتماعی خاص زمان هر فرد امکان پذیر نیست. کفایت اجتماعی در بهداشت روانی کودکان و نوجوانان به عنوان مبنایی ضروری برای اکتساب کفایت ها و توانایی های پیشرفته تر برای سیر موفقیت آمیز رشد الزامی ا ست . داشتن کفایت اجتماعی نشان دهنده یگانگی دو عامل معلومات، مهارت و فعالیت اجتماعی است و بر این اساس شیوه تعامل فرد با دیگران و عملکردهای دیگری که وی جهت کسب استقلال و عملکرد مثبت مورد استفاده قرار می دهد، اهمیت زیادی دارد. مدرسه به عنوان اولین جایگاه رسمی تجربه اجتماعی افراد می تواند نقش تعیین کننده ای در تقویت عملکرد اجتماعی یا پرورش کفایت های اجتماعی آنان ایفا کند.

آموزش و پرورش، تدریس فعال، دبیران، دانش آموزان، یادگیری – یاددهی.