رضا نجفی سیار - دانشجوی مهندسی معماری، موسسه غیرا نتفاعی و غیردولتی حافظ شیراز، شیراز، ایران
علی اصغر عبداللهی - دکترای برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران

محیطی که انسان را احاطه نموده و به او اجازه زندگی داده به وسیله خود انسان به طور نگران کننده ای مورد تهدید قرار گرفته است. اکنون ما در زمانی زندگی می کنیم که مسئله آلودگی محیط زیست به خاطر رشد سریع جمعیت، صنعت و محدودیتهای منابع طبیعی بیش از پیش مورد توجه کارشناسان واقع شده و همچنین به شکل یک مسئله قابل لمس مورد توجه عام مردم قرار گرفته و امروزه با گسترش و رشد هر چه بیشتر شهرنشینی و همچنین در پی آن افزایش آلودگی های محیطی در کلان شهرها سوالات اساسی در زمینه چگونگی رشد آلودگی های محیطی و راهکارهای کاهش آن در این مناطق مطرح می شود و برنامه ریزان و محققان همواره در پی ارائه ی راهکارهایی اقتصادی، زودبازده و مؤثر بوده اند که می توان یکی از آنها را درمان غیرعامل نام برد. در این بین کاربردهای متعدد نمک در زمینه های مختلف همواره مورد توجه بوده است که می توان خاصیت درمانی آن را که امروزه منجر به پیدایش طب نمک درمانی شده است نام برد. نویسنده این مقاله در تلاش است که با استفاده از داده های حاصل از بررسی نمونه های موردی، مطالعات کتابخانه ای و همچنین برداشت های میدانی شیوه ی استفاده ی نمک را به عنوان یک درمان گر غیرعامل و کنترل کننده ی آلودگی های شهری در شهرسازی ارائه کرده و در پایان به ارائه ی پیشنهاداتی در نحوه ی استفاده آن نموده است.

آلودگی محیط شهری، نمک درمانی، درمان غیرعامل، کاهش آلودگی، کنترل آلودگی