بیتا بهرامی قصر - عضو هیئت علمی گروه آموزشی گرافیگ دانشگاه اراک
نگین شریفی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه نقاشی دانشگاه سوره

از روزگاران کهن، طبیعت محل تولد، زیست و پناهگاه انسان بوده است. هم زیستی انسان با طبیعت باعث رشدمتعادل غریزه و عقل در انسان است. انسان بر اساس نیازهای خود با کشف روابط طبیعی موجود در طبیعت راهرا برای آسوده تر زیستن بر خود هموار می نماید؛ اما با این همزیستی قوه غریزه انسان در طبیعت تربیت یافته ودر کشاکش بلایی طبیعت فهم درستی از زیبایی، زشتی، تعادل و عدم تعادل و ... پیدا می نماید. انسان هموارهبه دنبال ثبت این وقایع و تجربیات خود از این همزیستی بوده است. با توسعه زندگی شهری انسان ترک زبانیکه به عنوان یکی از اقام مهاجر در شمال شرقی دریای خزر زیست می نمود بستر زندگی تاریخی خود را متاثراز عوامل جغرافیایی، تاریخی و سیاسی در طبیعت گستراند و تجربه خود را به اشکالی تزیینی بر روی لباس شرحو بسط داد. سوزن دوزی های ترکمن )سیاه دوزی( از تجربه زیسته انسانی که همچنان هم آغوشی زیست خودبا طبیعت را حفظ کرده است. در پژوهش حاضر سعی در آن است تا با مطالعه بنیادی و استفاده از روشتوصیفی-تحلیلی به مطالعه زیبایی شناختی سوزندوزی پوشاک زنان ترکمن صحرا پرداخته شود. مهم ترین یافتههای این پژوهش حاکی از آن است که ترکمن ها در ایده، طراحی و متریال به طور کلی از طبیعت پیرامون خوداستفاده نموده اند. در تحلیل ساختار زیبایی شناسی ترکمن ها ذوق و سلیقه و اصول مبانی ساختاری تربیت شده ایشان حاصل همزیستی طولانی و زندگی در یک جغرافیای طبیعی است. عناصر تزیینی، رعایت نسبت درساختار فرمی عناصر، رعایت تعادل در ساختار و رنگ در الحاقیات پوشاک (سوزن دوزی ها) زنان ترکمن متاثر ازبازتاب تعامل ایشان با طبیعت پیرامون خود است. انسان ترکمن (زنان) خود را بخش از طبیعت دانسته و درامتداد آن زیست می کند.

ترکمن صحرا، تزیینات، الحاقیات لباس، سوزن دوزی ترکمن، فلزکاری