دانش سنتی محیط زیست و تنوع زیستی در استان کرمانشاه (مطالعه موردی شهرستان پاوه)

در این مقاله دغدغه اصلی روشهای حفاظت محیط زست و تنوع زیستی است که بر پایه دانش سنتی متکی باشد. محیط زیست طلای سبز است و برای حفظ آن به امدادگران سبز نیاز داریم و در واقع محیط زیست ، محل زندگی و تامین کننده اصلی نیازهای انسان است . در عصر حاضر با پیشرفت تکنولوژی و افزایش جمعیت بشر، روند بهرهبرداری از منابع محیطی بیشتر شده است و در معرض آلودگی و تخریب قرار گرفته است ، مخصوصا جنگل ها که منابع فراوانی را برای بشر در بردارند، بیشتر در معرض خطر هستند ودر واقع جنگل های غرب کشور مخصوصا درختان بلوط مثل فیلتر هوا عمل می کنند که مانع ورود میلیونها تن گردوغبار و مواد آلاینده به داخل کشور می شوند و آنها را جذب خودشان می کنند و شریان حیاتی غرب کشور هستند و از این میان بخشی از جنگل های زاگرس واقع در استان کرمانشاه به دلایل مختلف رو به تخریب و نابودی است ؛ ولی به دلایل تغییر اقلیم و همچنین بی توجهی مسولان و مردم جنگل های استان دچار خشکیدگی و انواع آفات قرار گرفته اند و قاچاق چوب وشکار بی رویه حیوانات وآتش سوزی جنگل و مسائل دیگر انسانی و طبیعی نیز در این روند تاثیرگذار است ؛ البته مسائل انسانی نیز بیشتر از مسائل طبیعی به جنگل ها آسیب رسانده است . برای مقابله با این آسیب ها وحفاظت محیط زیست در هر منطقهای نیاز به شناخت آن منطقه داریم و افراد محلی این شناخت تجربی را دارند. بنابراین دراین تحقیق به دنبال روشهایی مبتنی بر دانش بومی هستیم که روند تخریب جنگلها و فضای سبز را متوقف یا کاهش دهیمو در این تحقیق از روش گلوله برفی و مصاحبه با افراد سرشناس و نخبگان محلی و مشاهدات عینی و روش کتابخانه ایاستفاده شده است. و برای حفاظت محیط زیست استان کرمانشاه از روشهایی استفاده میکنیم که مبتنی بر پتانسیل کوهستانزاگرس است و با توجه به شاخصهای تنوع زیستی و حفظ محیط زیست، مدیریت حفاظت و توسعه پایدار جنگلهایزاگرس بر اساس دانش بومی را مطرح نموده ایم.

Keywords:

بلوط , محیط زیست , حفاظت , تنوع زیستی , امدادگران سبز , دانش بومی