روشی جهت محاسبه حداقل ضخامت لازم برای جان و ورق متصل به بال ستونهای مرکب، در محل اتصال با صفحه مهاربند

سیستم مهاربندی از عناصر باربر جانبی در قاب های ساختمانی ساده محسوب می شوند که نقش مهمی در مقاومت سازه هنگام زلزله دارند. با توجه به اینکه در ایران اغلب اسکلت های فولادی بصورت جوشی اجرا می شوند و حجم جوشکاری صفحات مهاربند در محل اتصال با تیر و ستون نسبتا زیاد می باشد، لذا با ضعف ایجاد شده در محل جوش ناشی از جوشکاری د رمحل، جوش سربالا و آمپر نامناسب، محل اتصال ممکن است دچار سوختگی، سوراخ شدگی و یا تنش های پس ماند حرارتی قرار گیرد. از آنجائیکه هنگام زلزله نیروهای کشش و فشاری ایجاد شده در مهاربند می تواند با توجه به ضعف های گفته شده در محل اتصال، ایجاد تغییر شکل و یا پارگی د رجان و یا ورق متصل به بال ستون مرکب نماید، بنابراین روابطی جهت تعیین ضخاغمت حداقل مورد نیاز برای جان ستون و یا ورق متصل به بال ستون ضروری به نظر می رسد. در این نگارش با استفاده از تئوری خطوط گسیختگی، روابطی جهت تعیین ضخامت حداقل ارائه شده است.

Keywords:

مهاربند , صفحات اتصال , جوش , کار مجازی , خطوط گسیختگی