بررسی روند تغییرات ایزوتوپ های پایدار کربن سازند سروک مرتبط با OAF۲ در یکی از میادین نفتی دشت آبادان، جنوب غرب ایران

به عنوان دومین مخزن مهم نفتی ایران، رسوبات کربناته کم عمق دریایی سازند سروک در یک محیط تکتونیکی فعال و تحت شرایط اقلیمی گرم و مرطوب نهشته شده اند تمرکز این مطالعه بر روی تجزیه و تحلیل ژئوشیمیایی این سازند در دو چاه یکی از میادین نفتی دشت آبادان، حوضه زاگرس می باشد که بدین منظور از ابزار ایزوتوپ های پایدار کربن استفاده شده است روند تغییرات (فرمول در متن اصلی مقاله) در رویدادهای بی اکسیژنی مانند آنچه در دوره کرتاسه اتفاق افتاد و با عنوان واقعه بی اکسیژنی اقیانوسی کرتاسه شناخته می شود. سنگین شدگی چشمگیری نشان می دهد ذوب یخچال ها و تکاپوی زیاد در بلندهای میان اقیانوسی طی کرتاسه میانی تا بالایی، موجب بالا آمدن سطح آب اقیانوس ها شد. از بین رفتن گرادیان دمایی بین قطب ها و استوا، باعث کاهش قابل ملاحظه جریان های بزرگ اقیانوسی شد. بنابراین ترموکلاین به طور مشخص ایجاد شده و لایه بندی در حجم آب، تنها در اثر اختلاف شوری دما بوده است. در این شرایط، بی اکسیژنی تا اعماق اقیانوس های عرض های پایین جغرافیایی گسترش یافته است با توجه به مطالبی که گفته شد و باعملکرد جریان های بالا روند آب، ماده الی فراوانی در این بازه زمانی تولید شده است مجموع این فرایندها موجب به دام افتادن C۱۲ در مواد آلی و بالا رفتن میزان C۱۳ در آب اقیانوس ها شده است در نتیجه کانی ها و رسوبات کربناته ای که در این زمان به آب دریا نهشته شده آند. (فرمول در متن اصلی مقاله) بسیار سنگین تری می باشند که به شکل یک پیک مشخص در نمودار (فرمول در متن اصلی مقاله) قابل ملاحظه است. همچنین تطابق سکشن مورد مطالعه با مقاطعی از سایر مناطق جهان اطلاعات ارزشمندی از دیدگاه چینه نگاری در اختیار ما می گذارد.

Keywords:

رویدار بی اکسیژنی اقیانوسی ۲ , سازند سروک , دوره کرتاسه , ایزوتوپ های پایدار کربن , دشت آبادان