معصومه نبی - Islamic Azad University of Torbat Jam
زهرا علیزاده بیرجندی - Imam Reza University

مقدمه: بخش بزرگی از نیروی کار مراقبت های بهداشتی ناراحتی و فرسودگی قابل توجهی را گزارش می کنند که می تواند منجر به مراقبت ضعیف از بیمار شود. یکی از مداخلات روانشاسی درمان تلفیقی است که می تواند در بهبود خستکی روانی وپرپشانی روانی موثر باشد. لذا هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان تلفیقی  بر  کاهش خستگی روانی و پریشانی روانی در پرستاران با نشانه­های فرسودگی شغلی بیمارستان امام رضا (ع) بود روش بررسی: این پژوهش از نوع مطالعات نیمه آزمایشی پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه پرستاران زن شاغل بیمارستان امام رضا (ع) دارای نشانه های فرسودگی شغلی تشکیل می دهند. به روش نمونه گیری هدفمند تعداد ۳۰ نفر از پرستاران با در نظر گرفتن معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند و به صورت تصادفی دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. هر دو گروه قبل از شروع مداخله و پس از آن به پرسشنامه خستگی روان استمس و همکاران و پریشانی روان شناختی کسلر پاسخ دادند. مداخله درمانی طی ۱۰ جلسه­ی ۴۵ دقیقه­ای، هفته­ای دو بار به شیوه گروهی برای گروه آزمایش ارائه شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که باکنترل اثرپیش آزمون و با درنظر گرفتن پس آزمون درمان تلفیقی بر  کاهش پریشانی روانی و خستگی روانی پرستاران با نشانه­های فرسودگی شغلی اثربخشی قابل ملاحظه ای دارد. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها پیشنهاد می­شود به منظور کاهش خستگی روانی، کاهش پریشانی روانی پذیری روانشناختی  از روش درمان تلفیقی  به شکل مستمر در بیمارستان ها و دانشگاه ها برای پرستاران به صورت کلاس های آموزشی استفاده شود.

sychological Distress, Psychological Fatigue, Combined Therapy (Cognitive-Behavioral (CBT) and Acceptance and Commitment (ACT), Job Burnout, Nurses, پریشانی روانی, درمان تلفیقی (شناختی _ رفتاری و مبتنی بر پذیرش و تعهد), فرسودگی شغلی, خستگی روانی, پرستاران.