مروری بر روشهای طراحی و اجرای روسازی های بتنی، مطالعه موردی فرودگاه بین المللی امام خمینی

اجرای روسازیهای صلب بتنی در مقایسه با روسازیهای انعطاف پذیر آسفالتی، نیازمند نیروی انسانی متخصص و تجهیزات خاصی است که در نگاه نخست به نظر میرسد اجرای آن مشکل است اما با توجه به اینکه مدول الاستیک بتن تقریبا 5 برابر و ضریب پواسون و انبساط حرارتی آن حدود 40 درصد آسفالت است، بالطبع مقاومت آن در برابر تغییر شکلهای ماندگار بالاتر و بر خلاف مخلوطهای آسفالتی از هزینه های تعمیر و نگهداری بسیار کمتری برخوردار است. در این مقاله ضمن مرور روشهای طراحی سازه ای و شبکه فولادی مورد نیاز آن همچون وسترگارد، به طور خلاصه طراحی روسازی بتی باند جنوبی فرودگاه بین المللی امام که در آن ضخامت دال بتنی مطابق موازین سازمان هوانوردی فدرال و بر اساس مدول عکس العمل بستر، ترافیک هوایی و مقاومت خمشی بتن محاسبه می شود، مورد بحث قرار گرفته است. برای این منظور با استفاده از گرافهای طراحی و بر مبنای نتایج آزمایشهای فنی، برای تعداد برخاست سالیانه 34000 در سال طرح و هواپیمای طراحی از نوع بوئینگ 747 نیاز به 40 سانتیمتر روسازی بتنی خواهد بود.

Keywords:

بتن , فرودگاه امام خمینی , روسازی صلب