ارزیابی فنی استفاده از نخاله های ساختمانی تثبیت شده در لایه های روسازی

امروزه الودگی محیط زیست یکی از نگرانی های مهم می باشد. با گذشت زمان، بر جمعیت دنیا بیش از پیش افزوده می شود و نیازهای انسان نیز هر روز گسترده تر و بیشتر می گردد. با این روند رو به گسترش، از یک سو به مواد اولیه جدید جهت برآروده ساختن این نیازها محتاجیم و از سوی دیگر به دفع مواد زائد در محیط زیست نیازمندیم. یکی از مهمترین آلوده کننده های محیط زیست نخاله های ساختمانی است که در تمامی شهرها، هر ساله مقادیر قابل توجهی از آن تولید و دپو می شود. از طرف دیگر، کمبود مصالح مناسب برای اجرای پروژه های عمرانی نیز یکی از مشکلاتی است که مهندسین در بعضی از مناطق با آن درگیر هستند. استفاده از نخاله های ساختمانی در این پروژه ها هم از نظر اقتصادی و هم از نظر زیست محیطی دارای اهمیت می باشد. آمارهای موجود از ترکیب نخاله های ساختمانی شهرهای بزرگ نشان میدهد که آجر و بتن، دو ماده اصلی تشکیل دهنده نخاله های ساختمانی هستند. این مقاله به نتایج مطالعات آزمایشگاهی برای بررسی فنی و اقتصادی استفاده از نخاله های ساختمانی در لایه های روسازی راه می پردازد. نخاله های آجر و بتن خرد و دانه بندی شده و در درصدهای حجمی مختلف با هم و با درصدهای مختلفی از سیمان تثبیت شده و تحت آزمایش تراکم، رطوبت بهینه برای همه ترکیبها بدست آمده و آزمایش فشاری بر روی نمونه ها انجام گرفته شد. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که با افزایش درصد سیمان، وزن مخصوص خشک و رطوبت بهینه روند افزایشی دارد، اما مقاومت فشاری نمونه ها با افزایش مقدار سیمان تا 9 درصد بیشتر شده و برای درصد سیمان بالاتر از این مقدار کاهش می یابد.

Keywords:

نخاله های ساختمانی , بازیافت , تثبیت , تراکم , مقاومت فشاری