بررسی جرایم مستوجب حد در فقه مذاهب تشیع جعفری و اهل تسنن حنفی

مجازات دنیوی برای چهار گناه در قرآن مجید به صراحت ذکر شده است که عبارت اند از: عمل منافی عفت (زنا)، اتهام ناموسی (قذف)، دزدی و عمل محاربه. در فقه اسلامی فریقین، ضمن بیان شرایط و چگونگی اعمال مجازات های گفته شده، جرایم دیگری به این جرایم اضافه شده است که تحت عنوان کلی جرایم حدی، در فقه القضاء بیان شده اند. تعداد حدود و شرایط آن در فقه مذاهب اسلامی متفاوت است؛ تعدادی از این جرایم بین مذاهب اسلامی از جمله تشیع جعفری و مذهب حنفی مشترک است. در این مقاله سعی شده است جرایم حدی مشترک دو مذهب شناسایی و شیوه مجازات مرتکبین نیز مقایسه شود و طبعا به وجوه افتراق آنها در این باره پرداخته گردد. جنبه دیگری که در مقاله مورد توجه است، علم قاضی است؛ امروزه در جوامع اسلامی اجرای حدود به دادگاه ها و حکم قاضی محول شده است. گرچه خاستگاه قانون کیفری، فقه مذاهب است؛ علم قاضی در صدور حکم موثر است؛ از این رو به آن نیز پرداخته شده است.هدف اصلی این مقاله، یافتن جرایم حدی مشترک و شرایط ارتکاب و مجازات آن در دو فقه جعفری و حنفی است. آیا مشخص شدن اشتراک ها می تواند عاملی در راستای تقریب این دو مذهب اسلامی باشد؟

Keywords:

حد , فقه , تشیع جعفری , تسنن حنفی