حسن اسفندیار جهرمی - گروه جامعه شناسی ورزش، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران.
بهرام قدیمی - دانشیار گروه جامعه شناسی ورزش، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
زهرا علیپور درویشی - دانشیار گروه مدیریت بازرگانی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
شهلا حجت - استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
معصومه شجاعی - دانشیار، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

هدف از مقاله پیش رو تحلیل جامعه شناختی عملکرد ورزشی با رویکرد خود پذیرشی و مدیریت بدن در دختران ورزشکار شهر تهران در رشته انفرادی(بدنسازی) می باشد و برای اجرای آن از روش تحقیق ترکیبی با طرح اکتشافی استفاده شده است. ابتدا در بخش کیفی پژوهش با استفاده از تکنیک گراندد تئوری مدل استراوس و کوربین، مصاحبه ای با ۴۹ نفر صورت پذیرفت . سپس، در بخش کمی به شیوه پیمایشی ، پرسشنامه های تهیه و در اختیار ۱۲۰ نفر قرار داده شد. اعتبار پرسشنامه را صاحبنظران تایید کردند و پایایی آن با آلفای کرونباخ (۰/۹۷۷) محاسبه شد . در این خروجی از مدل سازی معادلات ساختاری از نرم افزار اسمارت پی ال اس استفاده گردید و به بررسی مسیرهای مشخص پژوهش مطابق با مدل مفهومی پرداخته شد . شاخص برازش مدل کمی ۰/۰۸۸ و بیانگر مطلوبیت قوی مدل است که محکی برای اعتبار نظریه برپایه تلقی می شود. نتایج یافته های بخش کیفی در قالب ۶ مفهوم: شرایط علی شامل : ضعف ویژگی های شخصیتی ؛ پدیده ی محوری : خودپذیرشی و عدم اعتماد به نفس ؛ شرایط مداخله گر: نقش دوستان و مربیان؛ شرایط زمینه ای: عادت واره دختران ورزشکار ؛کنش و تعامل ها : مدیریت بدن؛ پیامدها: احساس رضایت از خود و تایید دیگران می باشد. بر اساس یافته های بدست آمده، اغراق گویی دختران ورزشکار بدنساز از خود ، ناشی از اگاهی و احساس دختربدنساز، از خانواده و جامعه نسبت به پدیده ورزش بدنسازی می باشد که این نوع رفتار بازخوردی از نگرش منفی در تعامل ها و روابط بینابینی حاصل می شود.

مدیریت بدن