علی طاهرپور سی سخت - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد و تجارت الکترونیک دانشگاه تهران
شیرین مهربد - دانشجوی دکتری اقتصاد بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان (خوراسگان)
سید امیرحسین مرتضوی - دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه اقتصادی و برنامه ریزی دانشگاه علم و صنعت
سهیل حاتمی نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه اقتصادی و برنامه ریزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه

در این تحقیق به بررسی تاثیر مصرف انرژی و رشد اقتصادی بر ردپای اکولوژیک در ایران طی بازه زمانی۱۴۰۱-۱۳۶۹ پرداخته شد. همچنین، با استفاده از روش اقتصادسنجی خود رگرسیون با وقفه های توزیعی (ARDL) ضرایب متغیرهای مستقل تخمین زده شد. نتایج نشان داد که مصرف انرژی هم در کوتاه مدت و هم در بلندمدت و رشد اقتصادی در بلندمدت تاثیر مثبت و معنی داری بر روی ردپای اکولوژیک در ایران دارند. در بلند مدت ضریب لگاریتم مصرف دارای علامت مثبت می باشد و از نظر آماری معنی داراست و برابر ۰.۵ است. به عبارت دیگر با افزایش یک درصدی در مصرف انرژی، ردپای اکولوژیک ۰.۵ درصد افزایش می یابد. ضریب متغیر تولید ناخالص داخلی نیز مطابق انتظار مثبت است. ضریب متغیر لگاریتم تولید ناخالص داخلی در بلندمدت دارای علامت مثبت می باشد و از نظر آماری معنی دار و برابر ۰.۰۹ است. به عبارت دیگر با افزایش یک درصدی در تولید ناخالص داخلی، ردپای اکولوژیک ۰.۰۹ درصد افزایش می یابد. از همین رو پیشنهاد می گردد جهت کاهش آلودگی های ناشی از مصرف انرژی، استفاده از انرژی های تجدیدپذیر همانند انرژی خورشیدی و انرژی بادی و همچنین صرفه جویی در مصرف انرژی مورد توجه سیاستگذاران قرار گیرد. همچنین، لازم است تمهیداتی از جانب سیاستگذاران اتخاذ گردد که رشداقتصادی کمترین صدمه را به محیط زیست وارد آورد.

مصرف انرژی، رشد اقتصادی، ردپای اکولوژیک، ایران، الگوی ARDL