بررسی کارایی مدل فرسایش شیب تپه ای در بخشی از اراضی حوزه ی آبخیز دماوند

ویژگیهای ژئومرفولوژی و سطحی زمین، پایه و اساس بررسی های منابع طبیعی حوزههای آبخیز به شمارمیروند؛ زیرا این ویژگیها با تأثیر بر فرآیندهای فرسایشی، اغلب صدمات جبران ناپذیری را بر زمینهایکشاورزی وارد می سازند. از همینرو میتوان ارتباط تنگاتنگی میان اشکال ژئومرفیک زمین و کمیت و کیفیتفرسایش متصور شد. بنابراین، به نظر می رسد که استفاده از مدلهای فرسایشی متناسب با شکل اراضی، اغلبنتایج مطلوب تری را در اختیار کاربران قرار خواهد داد. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان کارایی مدلفرسایش شیب تپهای در قسمتی از حوزه ی آبخیز دماوند انجام شده است. برای این منظور، یک شیب تپه یشاخص از منطقه انتخاب شد و خصوصیات فیزیکی قسمتهای مختلف آن اندازه گیری و به مدل وارد گردید.این خصوصیات شامل طول و درصد شیب، میزان سنگریزه ی سطحی، درصد پوشش گیاهی، بافت خاک و غیره بود. نتایج نشان داد که هدررفت خاک در این شیب تپه به طور متوسط، 0/281 و 0/49 کیلوگرم در هر متر مربع به ترتیب برای فرسایش شیاری و بین شیاری میباشد. همچنین، میزان بار رسوب در انتهای شیب در حدود 7/71 تن در هکتار برآورد گردید. یافته های این تحقیق، لزوم توجه بیشتر به پوشش گیاهی و عملیات حفاظتی در قسمتهای شیبدار را توصیه می نماید. همچنین استفاده از این مدل در مناطق مشابه، کمک شایانی را درافزایش سرعت و کاهش هزینه های مطالعات فرسایشی خواهد داشت.

Keywords:

فرسایش خاک , مدل های فرسایشی , شیب تپه , دماوند