یوسف عسکری - استادیار، بخش تحقیقات جنگلها، مراتع و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کهگیلویه و بویراحمد، سازمانتحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یاسوج، ایران.
کورش بهنام فر - استادیار، بخش تحقیقات جنگلها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویجکشاورزی، اهواز، ایران.

کهور پاکستانی (Prosopis juliflora (Sw.) DC) بومی آمریکای جنوبی (مکزیک ) است و از آنجا در پنج قاره و جزایر واقع در اقیانوسها منتقل ، معرفی و کاشته شده است کهور در دنیا دارای ۴۵ گونه است که اغلب بومی آمریکا هستند. ویژگی مهم بوم شناختی گونه های این جنس ، سازگاری با شرایط گرم و خشک است . نواحی شمال و جنوب آمریکا، نواحی خشک و نیمه خشک آفریقا و آسیا عرصه پراکنش طبیعی این گیاهان می باشند. . بیش از ۵۰ سال است که در بخش جنوبی تا جنوب غربی و جنوب شرقی ایران معرفی و کاشته شده است . مطالعات متفاوتی راجع به اثر این گونه بر محیط زیست و پوشش گیاهی مناطق مورد کاشت در کشور به نگارش درآمده است که حاوی مطالب جالب و تا حدودی متناقض می باشد. عدهای از پژوهشگران از گونه کهور به عنوان گونه درختی مهاجم در کشور نام بردهاند و عدهای آنرا گونه ای مفید و ضروری برای اکوسیستم گرم و خشک معرفی کردهاند. مطابق با مشاهده نگارندگان و مطالعات صورت گرفته ، در بعضی از رویشگاهها این گونه رفتار تهاجمی نشان داده که به نظر می رسد دلیل عمده آن عدم مکانیابی درست برای کشت و عدم توجه به زمان ریزش بذر و رطوبت منطقه بوده است و در سایر رویشگاهها کشت آن در زمینه حفظ پوشش گیاهی ، تعلیف دام، فرسایش خاک و غیره مفید و قابل توجه بوده است . بنابراین ضرورت دارد در زمینه کشت این گونه در مناطق جدید، تمامی ابعاد علمی و فنی از جمله جامعه شناسی گیاهی منطقه توسط متخصصین مربوطه بررسی و راهکارهای مناسب ارائه گردد.

اکوسیستم ، پوشش گیاهی ، رشد سریع ، کهور، گرم و خشک