شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر توسعه محصول جدید با رویکرد توسعه پایدار با استفاده از روش ویکور فازی (مورد مطالعه صنعت کاشی استان یزد)

امروزه با افزایش جمعیت و تنوع نیازها، مصرف منابع طبیعی و همچنین آلودگی زیست محیطی افزایش یافته است. همین امر موجب شده سازمان ها به دنبال راهی برای بهبود محیط طبیعی و حفظ منابع موجود در طبیعت باشند. توسعه پایدار توسعه ای است که بتواند نیازهای فعلی سازمان را بدون خدشه دار کردن به توانایی های نسل آینده در برآورده ساختن نیازهای آنها پاسخ گوید. توسعه محصول جدید، راهکار اساسی برای بقاء شرکت ها و دوام آن ها در بازار رقابتی است. هدف پژوهش حاضر، شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر توسعه محصول جدید با رویکرد توسعه پایدار در صنعت کاشی استان یزد می باشد. در بخش اول مطالعه، با بررسی پیشینه توسعه محصول جدید با رویکرد توسعه پایدار، عوامل موثر بر آن شناسایی شده است. در بخش دوم، با استفاده از تکنیک ویکور فازی اولویت بندی این عوامل انجام شده است. جامعه آماری تحقیق کلیه خبرگان، مدیران کارخانجات کاشی و متخصصان آشنا به موضوع تحقیق می باشد که با روش نمونه گیری هدفمند ۱۰ نفر خبره به عنوان نمونه انتخاب شدند. نتیجه پیاده سازی این روش، منجر به شناسایی ۱۶ عامل گردید. بر این اساس، عوامل تعهد سازمان در رعایت قوانین زیست محیطی در طراحی، توجه به بهینه سازی میزان نیازمندی به انرژی در فازهای مربوط به تعیین مواد، طراحی و توسعه محصول جدید و توجه به تآثیرات انتشار آلاینده ها، پساب و فاضلاب حاصل از تولید محصول جدید به ترتیب در رتبه های اول تا سوم عوامل موثر بر توسعه محصول جدید با رویکرد توسعه پایدار در صنعت کاشی قرار دارند.

Keywords:

توسعه محصول , توسعه پایدار , ویکورفازی , شرکت کاشی , انرژی , آلاینده ها , پساب و فاضلاب