مریم اسمعیلی بازارده - استادیار گروه علوم و صنایع غذایی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران

هدف از این مطالعه گزارش روش های مختلف رو به پایین و رو به بالا جهت سنتز نانوذرات و بررسی روش سنتز سبز به عنوان یک رویکرد سازگار با محیط زیست، مقرون به صرفه، غیر سمی و در دسترس برای سنتز نانوذرات مختلف مانند نقره، طلا، اکسید روی، اکسید آهن، دی اکسید تیتانیوم و سیلیکا می باشد. سنتز سبز نانوذرات از زباله-های زیست تخریب پذیر مانند زیست توده و ضایعات مختلف صنایع کشاورزی به خصوص پسماندهای میوه ها و سبزیجات برای تهیه نانومواد امکان پذیر می باشد. این پسماندها به دلیل وجود متابولیت های ثانویه و بیوپلیمرهایی مانند پلی فنول ها، فلاونوئیدها، تانن ها، لیگنین، همی سلولز و پکتین به عنوان یک عامل احیاکننده و همچنین یک عامل تثبیت کننده خوب عمل می کنند. تکنیک های مختلف مانند SEM، DLS، XRD، TEM، طیف سنجی UV-vis و FT-IR از جمله مهمترین متدهای بررسی ویژگی های نانوذرات سنتز شده می باشند.

نانومواد، مدیریت سبز، پسماندهای کشاورزی