مروری بر تولید سوخت های زیستی از مواد لیگنوسلولزی

با افزایش روزبه روز جمعیت انسانی و به تبع آن افزایش نیاز به انرژی باعث مصرف بیشتر سوخت ها شده است و از آنجایی که سوخت های فسیلی مانند نفت و گاز و زغال سنگ بیش از ۸۰ درصد از منابع انرژی اولیه جهانی را تشکیل می دهد نگرانی های مهمی را بوجودآورده است که از جمله میتوان به گرم شدن بیش از حد کره زمین و افزایش آلودگی محیط زیست اشاره کرد که حیات انسان و سایر موجودات زنده را مستقیما تحت تاثیر منفی خود قرار داده است. بنابراین بشر امروزه سعی در کشف منابع کم آلاینده و کم خطر تر و تاحد ممکن قابل بازیافت است تا آنها را جایگزین سوخت های فسیلی بگرداند.این افزایش نیاز به انرژی خود باعث گسترش فعالیت های کشاورزی و جایگزین کردن منابع موجود را به دنبال دارد که این امر باعث نیاز بیشتر به زمین های کشاورزی و حاصلخیز شده است که خود از سوی دیگر تبدیل جنگل ها و محیط زیست های بکر به زمین های کشاورزی و قابل کشت را در پی دارد. در این بین تبدیل ضایعات محصولات کشاورزی به منابع سوختی یکی از بهترین گزینه های پیش روی انسان محسوب میشود؛ به آن دلیل که از یک سو ؛ و به عنوان مهترین دلیل ؛ باعث تامین سوخت و انرژی مورد نیاز جهانی میگردد و از سوی دیگر خود در روند تجزیه و دفع این ضایعات نقش بنیادی ایفا میکند. از بین ضایعات کشاورزی که به دلیل فراوانی، مقرون به صرفه بودن و وجود روش های متنوع برای تبدیل یک منبع مهم برای جایگزینی محسوب می شوند؛ زیست توده های لیگنوسلولزی به دلیل فراوان بودن و در دسترس بودن راحت، به منبع اصلی سنتز سوخت های زیستی و شیمیایی تبدیل شده اند.در روند تبدیل این ضایعات به منابع سوختی؛ چندین مرحله نیاز است که مهمترین این مراحل هم از لحاظ روند انجام و هم صرفه اقتصادی انجام پیش تیمار ها میباشند. از انواع پیش تیمار ها می توان به پیش تیمار های فیزیکی، شیمیایی و یا بصورت ترکیبی فیزیکوشیمیایی اشاره کرد از محصولات نهایی آن ها میتوان به بیواتانول ؛به عنوان مهترین سوخت قابل جایگزین و مهمترین سوخت الکلی؛ بیودیزل و بیوگاز اشاره کرد.تولید سوخت های تجدیدپذیر همچنین از راه تبدیل آنها به HMF و DMF نیز با استفاده از کاتالیزور های زیستی انجام می گیرد.

Keywords:

زیست توده , لیگنوسلولزی , ضایعات , اتانول , پیش تیمار