حسین دانشمند شیرازی - عضو هیئت علمی گروه ریاضی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابرکوه
محمدرضا بازافکن - عضو هیئت علمی گروه عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابرکوه

آب به عنوان یک عامل محدودکننده در بخش کشاورزی در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته است . پایین بودن راندمان آبیاری درسیستمهای آبیاری سطحی سبب شده تا گرایش کشاورزان به اجرای سیستمهای آبیاری تحت فشار بیشتر گردد. در منطقه مورد بررسینیزتعدادی از این سیستمها اجرا شده است. این تحقیق به منظور ارزیابی اثرات اقتصادی و تکنولوژیکی در دشت مذکور انجام گرفت. برایاین منظور با انتخاب نمونه 34 نفری از جامعه آماری کشاورزان دارای سیستم آبیاری بارانی و توزیع یک پرسشنامه حاوی پرسشهایجمعیت شناختی، اقتصادی و تکنولوژیکی و تکمیل آن توسط بهره برداران، نتایج به صورت توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج نشان داد که پس از اجرای سیستم آبیاری بارانی نسبت درآمد به هزینه بالا رفته و تفاوت معنیدار شد. همچنین این نتایجنشان داد که سطح زیرکشت قبل و بعد از اجرای سیستم آبیاری تحت فشار تفاوت معنیداری دارد و به طور معنی داری افزایش یافتهاست. میزان مصرف آب قبل و بعد از اجرای سیستم آبیاری تحت فشار بارانی تفاوت معنیداری دارد و به طور معنی داری کاهش یافتهاست. میزان مصرف انرژی برق یا سوخت قبل و بعد از اجرای سیستم آبیاری تحت فشار بارانی تفاوت معنیداری دارد و به طور معنی داریافزایش یافته است. از نظر تناسب سیستم آبیاری با اراضی نیز در بین بهرهبرداران تفاوت معنیدار بوده است.

آبیاری تحت فشار- خشکسالی- بهره وری