نیروی محوری در تیر پیوند بلند تحت زلزله های حوزه نزدیک و حوزه دور

تیر پیوند مهمترین عضو قاب مهاربندیشده واگرا است . نیروی محوری بر ظرفیت تغییرشکل و مقاومتی تیرهای پیوند اثرگذار است . به همین جهت آیین نامه های طراحی ، میزان نیروی محوری را به مقدار معینی محدود می کنند. نیروی محوری که در زلزله ها در تیرهای پیوند بوجود می آید به عوامل مختلفی نظیر پیکربندی قاب مهاربندیشده واگرا و طول تیر پیوند بستگی دارد. همچنین در روشهای مرسوم مدلسازی تیر پیوند بلند با استفاده از فنر خمشی ، اندرکنش نیروی محوری و لنگر خمشی صرفنظر می شود. برای بررسی این موضوع ابتدا ۹ سازه نمونه به صورت ۳بعدی با استفاده از فولاد ST۳۷ مطابق آیین نامه های ایران در سه گروه ۳، ۷ و ۱۱ طبقه و طول تیر پیوند ۴۰۰، ۴۴۰ و ۴۸۰ سانتی متر طراحی شدند. سپس ۱۸ مدل ۲بعدی از دهانه های طولی و عرضی با استفاده از المانهای غیرخطی که توانایی شبیه سازی افت سختی و مقاومت را دارند در نرم افزار Opensees مدل شدند و تحت ۴۰ زلزله حوزه دور و ۴۰ زلزله حوزه نزدیک (که به سطح MCE مقیاس شدند)، تحلیل تاریخچه زمانی شدند. نتایج تحلیلی نشان می دهد برای قابهای مهاربندیشده واگرا که تیر پیوند در وسط قرار دارد در هیچ یک از سازهها تحت هیچ زلزله ای مقدار P/Py به حد ۱۵/۰ آیین نامه ای نمی رسد و نیروی محوری نگران کنندهای بوجود نمی آید.

Keywords:

تیر پیوند بلند , قاب مهاربندی شده واگرا , زلزله حوزه دور , زلزله حوزه نزدیک