بادگیر نماد هنر بومی در استفاده بهینه از انرژی باد
Publish place: First National Conference Clean Energy
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,435
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CCE01_085
تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1392
Abstract:
بادگیر از عناصر تاریخی معماری ایران می باشد که ابداعی مهم در معماری بومی مناطق گرم وخشک و گرم و مرطوب ایران است. اینعناصر که با رویکرد اقلیمی طراحی گردیده اند، به عنوان یک سیستم سرمایش ایستا شناخته شده اند و تهویه مطبوع را با بهره گیری از انرژیتجدید پذیر باد فراهم می آورند. توجه اصلی این نوشته به معرفی بادگیرهای ساخته شده به عنوان نمونهای از معماری پایدار بومی مناطق گرموخشک است که با استفاده بهینه از انرژی تجدیدپذیر باد موجب تهویه طبیعی و آسایش ساکنان خانه بوده است و همچنین ساختی که کمترینتاثیر منفی بر محیط زیست را داشته است. مهمترین نکته در معماری های جدید استفاده بیش از حد از انرژیهای غیر قابل تجدید (فسیلی)است که صدمات جبران ناپذیری بر محیط وارد می آورد. در این مقاله با توجه به روش توصیفی سعی گردید تا ویژگی بادگیرها بررسی شود تابدین طریق به ارتباط معماری گذشتگان در جهت استفاده بهینه ازانرژی تجدید پذیر و پایداری محیط اشاره شود.
Keywords:
Authors
مریم نصیری
کارشناسی ارشد اقلیم شناسی در برنامه ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان
فرهاد بردباری
کارشناسی ارشد پژوهش هنر ، دانشگاه سیستان و بلوچستان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :