Mohammad Mardoukhi - گروه ژئودزی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
Seyed Rohallah Emadi - گروه ژئودزی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
Parisa Agar - گروه ژئودزی، دانشکده مهندسی ژئودزی و ژئوماتیک، دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران.

ارتفاع سنج های ماهواره ای به طور متداول در پایش ارتفاعی آب های کره زمین و همچنین صفحات یخی استفاده می شوند. اما با توجه به تاثیر ناهمواری سطح بر شکل موج های بازگشتی ارتفاع سنج ها، آنها را می توان در تخمین ویژگی های سطح نظیر رطوبت سطحی خاک نیز به کار گرفت. هدف اصلی این پژوهش بررسی پتانسیل ارتفاع سنج های نسل قدیم و جدید (ارتفاع سنج های رادار با دهانه ترکیبی) در برآورد رطوبت سطحی خاک در قسمت نیمه خشک کشور اسپانیا در بازه زمانی ۲۰۱۶ الی ۲۰۲۳ است. جهت نیل به این هدف، گذر ۶۴۴ ماهواره سنتینل-۳ آ و گذر ۲۱۳ ماهواره جیسون-۳ انتخاب شدند. علاوه بر هندسه برداشت متفاوت این دو ماهواره ارتفاع سنجی، کارایی بازتعقیب گرهای مورداستفاده در آنها در برآورد رطوبت سطحی خاک نیز در این پژوهش به چالش کشیده شدند. روابط بین ضرایب پراکنش به دست آمده از بازتعقیب گرهای موجود در داده های سطح دو ماهواره سنتینل-۳ آ، جیسون-۳ و رطوبت سطحی خاک حاصل از داده های میدانی بررسی شدند. نتایج یک رابطه خطی دقیق را بین ضرایب پراکنش و رطوبت سطحی خاک اندازه گیری شده در دو ایستگاه زمینی مختلف در امتداد برداشت در هر دو ماهواره نشان دادند. بهترین نتایج برای ماهواره های سنتینل-۳ آ و جیسون-۳ به ترتیب با بازتعقیب گرهای اقیانوسی (با ضریب همبستگی ۷۵/۰) و آیس (با ضریب همبستگی ۷/۰) حاصل شد. نتایج ضمن بیان قابلیت بالای هر دو ماهواره سنتینل-۳ آ و جیسون-۳، برتری ارتفاع سنج های رادار با دهانه ترکیبی را نسبت به ارتفاع سنج های نسل قدیم در برآورد رطوبت سطحی خاک در منطقه موردمطالعه نشان داد.

رطوبت سطحی خاک, ماهواره های ارتفاع سنجی, سنتینل-۳ آ, جیسون-۳, ضریب پراکنش