فخری السادات نریمانی - کارشناسی ارشدجغرافیا گرایش برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور مرکز اصفهان
مهرناز عباسی لرکی - کارشناسی ارشد زیست شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد فلاورجان
منیره شکاری - کارشناسی ارشد مهندسی پلیمر دانشگاه صنعتی اصفهان

مسئولیت پذیری یکی از مهارت های اساسی است که در تربیت کودکان و دانش آموزان باید به آن توجه ویژه ای شود. در نظام آموزش ابتدایی، تربیت دانش آموزانی مسئولیت پذیر نه تنها به ارتقای کیفیت یادگیری کمک می کند بلکه در شکل گیری شخصیت و رفتارهای اجتماعی آنان نیز نقش مهمی ایفا می کند. تقویت این ویژگی در دانش آموزان، نیازمند رویکردهای متنوع آموزشی و محیط های یادگیری مناسب است. با وجود اهمیت مسئولیت پذیری در زندگی فردی و اجتماعی، بسیاری از دانش آموزان در نظام آموزش ابتدایی به دلایل مختلف از جمله کمبود آموزش های عملی، عدم توجه به ابعاد عاطفی و اجتماعی یادگیری و نبود حمایت های کافی از طرف والدین و معلمان، در پرورش این ویژگی ناتوان هستند. این مسئله نه تنها بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیر می گذارد بلکه بر روابط اجتماعی و تعاملات آنان نیز تاثیر منفی می گذارد. تقویت مسئولیت پذیری در دانش آموزان اهمیت بالایی دارد، زیرا این ویژگی باعث افزایش خودباوری، اعتماد به نفس و توانایی تصمیم گیری صحیح در آنان می شود. همچنین، مسئولیت پذیری می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی و کاهش مشکلات رفتاری در کلاس های درس منجر شود. از سوی دیگر، ایجاد محیط های یادگیری که در آن مسئولیت پذیری تشویق می شود، به توسعه اجتماعی و فرهنگی جامعه کمک می کند. این مقاله به بررسی راهکارهای تقویت مسئولیت پذیری در دانش آموزان نظام آموزش ابتدایی می پردازد. مسئولیت پذیری به عنوان یک مهارت کلیدی در تربیت دانش آموزان، تاثیر مستقیمی بر رشد شخصیت و توانمندی های اجتماعی آنان دارد. با توجه به چالش های موجود در نظام آموزش ابتدایی، نیاز به شناسایی و اجرای راهکارهای موثر در این زمینه احساس می شود.

راهکارها، مسئولیت پذیری، آموزگاران، دانش آموزان، نظام آموزش ابتدایی