ظفرعلی یوسفی - طلبه جامعه المصطفی العالمیه از کشور افغانستان

قرآن منبع اصلی برای مسلمانان و کتاب رهنما برای رسیدن انسان به کمال و سعادت است. بهره گیری از قرآن، مستلزم فهم دقیق و درک صحیح از آن بوده که ائمه دین (ع) از عارفان و عالمان به قرآن بودند. امام رضا (ع) به عنوان مفسر واقعی قرآن، در سراسر زندگی آن حضرت، قرآن تجلی یافته است. از اصل اول دین (توحید و عبادت خدا) تا مسایل اجتماعی (کمک به خلق). در باب عبادت، همیشه در اول وقت، نمازهای واجب را انجام میداد و نماز شب آن حضرت ترک نمی شد و همیشه تلاوت قرآن م‍ی فرمودند و از نظر همکاری با خلق الله، یار و یاور مظلومان بود و همکار گرفتاران، عیادت از بیماران را نیز فراموش نمی کرد از نظر اخلاق و تربیت، احترام خاصی به انسان ها داشت فارغ از این که چه ملتی و ملیتی دارد و از اموری که از نظر اخلاق و شریعت، دارای حرمت بود از آن نهی می فرمود و خود آن حضرت نیز مرتکب نمی شد مثل دوری از اسراف، خطاب کردن دیگران با القاب زشت. در عین حال در برابر حق، از سخن گفتن حق ابایی نداشت.

سیره فردی، سیره اجتماعی، تربیت، سبک زندگی