مهران قاسمی - کارشناس ارشد، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
سیدغلامرضا میری - استادیار، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران

هدف اصلی برنامه ریزی کاربری اراضی شهری، تامین رفاه اجتماعی و اقتصادی شهروندان است که با توجه به معیارهایمکان گزینی از جمله سازگاری، آسایش، کارایی، مطلوبیت، سلامتی و استانداردهای ایمنی انجام میشود. در اینپژوهش، با هدف ارزیابی میزان تحقق الگوی کاربری زمین در طرحهای توسعه شهری میرجاوه، مورد بررسی قرار گرفتهاست. سنجش میزان الگوی کاربری اراضی و ارتقاء تحقق پذیری الگوی کاربری زمین در طرح جامع شهر میرجاوه و روند تغییرات در ترکیب و میزان کاربری های ورزشی، مذهبی، و تجاری در شهر میرجاوه، در بازه زمانی (۱۳۸۸-۱۴۰۱) در مبحث اختصاص سرانه برای هر نفر و جامعه آماری در این تحقیق از مرکز آمار ایران تهیه شد. به منظور تجزیه وتحلیل اطلاعات گردآوری شده در این پژوهش از نرم افزارهای همچون اکسل و (۲۰۱۹) AutoCAD استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد در طرح جامع شهر میرجاوه ترتیب سرانه اختصاص زمین به ازای هر نفر در متر مربع برای کاربری های ورزشی ۲/۷۰ متر مربع، تجاری ۳/۹۵ متر مربع و مذهبی ۲/۰۹مترمربع در سال ۱۳۸۸ بوده است. نتایج این تحقیق نشان داد که افزایش سرانه اختصاص زمین برای کاربری ورزشی با ۳/۰۹ متر مربع، تجاری ۳/۱۴ متر مربع و مذهبی ۲/۰۴ مترمربع بوده است. این نتایج نشان دهنده عدم تحقق میزان کاربری پیشنهادی در سال ۱۳۸۸ کاربری های تجاری و مذهبی را نشان میدهد. با استفاده از اطلاعات ارائه شده در این تحقیق می توان طرح های آتی را از نظرتوجه به هر یک از شاخص ها و زیر شاخص ها توسعه اراضی شهری محاسبه نمود و بدین ترتیب میتوان نقاط قوت وضعف طرح ها را در اجرایی نمودن اهداف سنجید.

برنامه ریزی، توسعه شهری، کاربری زمین، شهر میرجاوه