عاطفه سلطنت پوری - دانشگاه تهران - موسسه ژئوفیزیک محمدرضا
محمدرضا قیطانچی - دانشگاه تهران - موسسه ژئوفیزیک

زمین‌لرزه هشتم خرداد ماه سال 1٬383 برد که در ساعت 46 : 38 مه‌لقا 12 به وقت گرینویچ و 46 : 8 : 17 به وقت محلی رخداد با بزرگی 6/2 = MW ، 5/5 = MB و 6/3 = MS بخش‌های وسیعی از کشور از جمله شهر تهران را لرزاند و خسارتی به منازل مسکونی و روستاهای موجود در نزدیکی دو مرکز وارد آورد. مطالعه پس لرزه‌های ثبت شده توسط شبکه لرزه نگاری مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران نشان که ابعاد شکستگی با فعالیت پس لرزه‌های ثبت‌شده همخوانی دارد. دزدی پس لحظه‌ها با گسلش منطقه تطابق داشت و طول گسلش حدود 30 تا 35 کیلومتر و عمق آن حدود 40 کیلومتر محاسبه شد. سازوکار این زلزله به روش پلاریته اولین رسید موج P از نوع ران بیگی با مؤلف امتداد لغز تعیین شد که با سازوکار چیره در منطقه همخوانی دارد. همچنین پیامدهای زمین ساختی این زمین‌لرزه شامل زمین لغزش و سنگ ریزش بود ولی شکستگی سطحی مشاهده نشد. در ناحیه کلاردشت فاصله حدود 30 کیلومتری در غرب بلده نیز تخریب قابل‌ملاحظه‌ای مشاهده گردید که با توجه به شواهد موجود عامل اصلی این پدیده احتمالاً تشدید و اثر محیط می‌باشد. با توجه به روند کاهشی پس لرزه‌های مورد مطالعه می‌توان نتیجه گرفت که تخلیه انرژی در من این منطقه در ابتدا بسیار زیاد بوده و سپس به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش یافته است و این امر نشان می‌دهد که این منطقه دارای پتانسیل لرز تیزی بالایی است. بدین ترتیب می‌توان نتیجه گرفت که امکان شکستگی در دو انتهای گسل مسبب وجود دارد و وقوع زمین لرزه در آینده در این دو ناحیه دور از انتظار نمی‌باشد.