همکاری علماء و نهاد قدرت در عصر صفوی و آغاز تصوف زدایی
عنوان مقاله: همکاری علماء و نهاد قدرت در عصر صفوی و آغاز تصوف زدایی
شناسه ملی مقاله: ICLP12_086
منتشر شده در دوازدهمین کنفرانس بین المللی زبان، ادبیات، تاریخ و تمدن - گرجستان در سال 1403
شناسه ملی مقاله: ICLP12_086
منتشر شده در دوازدهمین کنفرانس بین المللی زبان، ادبیات، تاریخ و تمدن - گرجستان در سال 1403
مشخصات نویسندگان مقاله:
مجتبی پنجه باشی - دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد
خلاصه مقاله:
مجتبی پنجه باشی - دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد
آغاز قدرتگیری صفویان با دو عنصر اصلی اما در پشت صحنه شریعت و طریقت شکل گرفت . مفهوم قدرت و منابع تشکیل آن در تفکر طریقتی که بن مایه آن تصوف بود، ماهیتی قدسی و ایزدی دارد؛ و این نیرویی است که از متن باورهای دینی و مذهبی نشآت می گیرد. در ابتدای امر برای سلاطین صفوی بسیار مهم بود که همواره در پیوند با تشکیلات طریقت صوفیانه و حافظ مقام مرشد کامل باشند. اما خیلی زود شریعت ، طریقت را از اهمیت انداخت ؛ چرا که مفهوم و منشاء قدرت در قلمرو صوفیانه با زهد و ریاضت بدست می آمد و زمانی که قدرت معنوی با قدرت سیاسی همراه شد؛ این عنصر دیگر پاسخگوی نیازها و الزامات زمانه خود نبود.یافته های تحقیق با روش توصیفی - تحلیلی بیانگر آن است که با ورود علمای شیعی به کارزار سیاسی ، با توجه به شکل گیری مفهوم خاصی از سلطنت با عنوان »سلطنت شیعی «، و همچنین باور به قدسی بودن شاه، توجه حکام صفوی برای تایید این مقاصد و همچنین ستیز با دو دشمن در شرق و غرب خود که سنی مذهب بودند، جلب شد. همچنین صفویان دریافتند که توسعه قدرت سیاسی ، منوط به گسترش عمومی مذهب است و این امر نیازمند تشکیل منصب مستقلی بود که ورود علمای شیعی را به کارزار سیاسی و همکاری با آنان طلب می کرد.
کلمات کلیدی: شریعت ، طریقت ، صفویان، قدرت.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2103753/