نقش میانجی سبک زندگی اسلامی با باورهای منفی و فرسودگی شغلی معلمان زن دوره ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی سبک زندگی اسلامی با باورهای منفی و فرسودگی شغلی معلمان زن مدارس ابتدایی دخترانه ناحیه ۲ یزد بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل معلمان زن مدارس ابتدایی دخترانه ناحیه ۲ یزد که در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ مشغول به تدریس بودهاند می باشد. حجم نمونه مورد مطالعه ۱۳۰ نفر بود که از طریق جدول مورگان از جامعه آماری ۲۰۵ نفره به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار سنجش در این پژوهش ، سه پرسشنامه ؛ فرسودگی شغلی HSE (۱۹۸۱)، باورهای غیرمنطقی جونز (۲۰۰۱ ) و سبک زندگی اسلامی کاویانی (۱۳۸۸ ) بوده است که روایی و پایایی ابزار سنجش مورد تایید قرار گرفت . به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در زمینه آمار توصیفی از روش های آماری میانگین و انحراف معیار و در زمینه آمار استنباطی از روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شده است . نتایج نشان دهنده آن است که بین باورهای منفی با فرسودگی شغلی معلمان زن دوره ابتدایی رابطه معنادار وجود دارد. بین سبک زندگی اسلامی با فرسودگی شغلی معلمان رابطه معنادار منفی وجود دارد و همچنین می توان میزان فرسودگی شغلی را براساس باورهای منفی و سبک زندگی اسلامی پیش بینی نمود.

Keywords:

سبک زندگی اسلامی , باورهای منفی , فرسودگی شغلی .